"ଶବ୍ଦ ଓ ଅକ୍ଷର ଅପେକ୍ଷା ନୀରବତା ହିଁ ବେଶୀ ଆକର୍ଷିତ କରିଚି ମତେ । ଗୀତ ପଦେ ଗୁଣୁଗୁଣେଇଲା ବେଳେ ନୀରବତା ହିଁ ବେଶୀ ଥଟ୍ଟା କରିଛି । ପାରିବି କି ଏ ନୀରବତାଠୁ ଗୋଟେ ଭଲ ସଂଗୀତ ତିଆରି କରି! ପ୍ରୟାସ କରିଚି, ପରାସ୍ତ ହେଇଚି, ପୁଣି ପ୍ରୟାସ କରିଚି । ନିଜକୁ ଶତ ପ୍ରତିଶତ ବ୍ୟକ୍ତ କରିବାର ବିଫଳତା ସତ୍ତ୍ୱେ କାଳେ ମିଳିଯିବ ଟୋପାଏ ଅନ୍ତରଂଗତା- ଏଇଥିପାଇଁ ଆଶା ବୈତରଣୀରେ କେତେ ଯେ ଡୁବିଚି-ଉଠିଚି! ଏ କବିତା ସବୁ ସେଇ ସମ୍ମିଳିତ ଅସହାୟତାର, ନିପାରିଲାପଣର ଗୋଟେ ଗୋଟେ ସ୍ମୃତି । କ୍ଷତକୁ ସତେଜ ରଖିବାର ଅନୁରାଗମୟ ଆଶ୍ୱାସନା ।" - ଜ୍ଞାନୀ ଦେବାଶିଷ ମିଶ୍ର